Переводы „zubekennen“ в словаре немецко » польский

I . bekẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [св. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [св. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen разг.

puścić farbę разг.

2. bekennen a. РЕЛИГ. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche ИСТ.

Kościół м. Wyznający

II . bekẹnnen* ГЛ. возвр. гл. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [св. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [св. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [св. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [св. ujawnić] swój homoseksualizm

zu̱|erkennen* ГЛ. перех. irr

1. zuerkennen a. ЮРИД. form:

zuerkennen Preis, Platz

przyznawać [св. przyznać]

zuerkennen Strafe

zasądzać [св. zasądzić]

ihm wurde vom Gericht eine Entschädigung zuerkannt

sąd м. zasądził mu odszkodowanie

die Kinder wurden der Mutter zuerkannt

opieka ж. nad dziećmi została przyznana matce

2. zuerkennen (beimessen):

dem Lesen wird eine große Rolle in der Erziehung der Kinder zuerkannt

czytanie ср. odgrywa dużą rolę w wychowywaniu dzieci

zu̱|bekommen* ГЛ. перех. irr разг.

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [св. zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [св. zapiąć] [z trudem]

I . zu̱|bewegen* ГЛ. перех.

zubewegen

kierować [св. s‑] [coś] [w kierunku]

zubewegen

poruszać [св. poruszyć] [czymś] [w kierunku]

II . zu̱|bewegen* ГЛ. возвр. гл.

zubewegen

udawać [св. udać] się

zubewegen

podążać [св. podążyć]

wir bewegen uns auf den Wald zu

udajemy się do lasu

zu̱|bereiten* ГЛ. перех.

zubereiten Speisen:

zubereiten

przyrządzać [св. przyrządzić]

a̱u̱s|kennen ГЛ. возвр. гл. irr

auskennen

znać się

sich in Warschau auskennen

orientować się w Warszawie

kennst du dich in der Stadt aus?

orientujesz się w tym mieście?

sie kennt sich in ihrem Fach gut aus

ona dobrze zna się na swoim fachu

sich mit Kindern auskennen

umieć obchodzić się z dziećmi

sich mit Computern auskennen

znać się na komputerach

da[mit] kenne ich mich gar nicht aus

nie znam się na tym wcale

ạb|erkennen* ГЛ. перех. irr a. ЮРИД.

jdm einen Titel aberkennen

odbierać [св. odebrać] komuś tytuł

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

odbierać [св. odebrać] komuś prawo do czegoś

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

pozbawiać [св. pozbawić] kogoś prawa do czegoś

benẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. benennen (mit Namen versehen):

etw benennen Gegenstand

nadać czemuś nazwę

jdn nach jdm benennen

nazwać kogoś po kimś

der Platz wurde nach einer berühmten Schriftstellerin benannt

ten plac м. nazwano imieniem pewnej znanej pisarki

2. benennen (nennen):

benennen

wymieniać [св. wymienić]

benennen

wyznaczać [св. wyznaczyć]

jdn als Zeuge benennen

podać kogoś na świadka

jdn als Kandidaten benennen

wymieniać kogoś jako kandydata

zu̱|beißen ГЛ. неперех. irr

zubeißen

gryźć [св. u‑]

zubeißen (beim Zahnarzt)

zagryźć

I . erkẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [св. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [св. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [св. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [св. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [св. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [св. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [св. wykryć]

jdn an etw дат. [wieder] erkennen

rozpoznawać [св. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* ГЛ. неперех. irr

1. erkennen ЮРИД.:

auf Freispruch erkennen

wydawać [св. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen СПОРТ:

auf Elfmeter вин. erkennen

decydować [св. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

verkẹnnen* ГЛ. перех. irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [св. docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz м.

Bekẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.) РЕЛИГ.

Bekenner(in)

wyznawca(-czyni)

ein Bekenner seines Glaubens sein

być wyznawcą swojej religii

ạn|erkennen* ГЛ. перех. irr

1. anerkennen (würdigen, legitimieren):

anerkennen Zeugnisse, Vaterschaft

uznawać [св. uznać]

etw gesetzlich anerkennen

uznawać [св. uznać] coś prawnie

jds Schuld anerkennen

uznać czyjąś winę

2. anerkennen (akzeptieren):

anerkennen Meinung

szanować [св. u‑]

anerkennen, dass ...

akceptować [св. za‑] fakt, że...

überrẹnnen* ГЛ. перех. irr

1. überrennen (überwältigen):

überrennen

obezwładniać [св. obezwładnić]

2. überrennen (niederrennen):

überrennen

przewrócić kogoś, biegnąc

3. überrennen разг. (überrumpeln):

überrennen

zaskoczyć i obezwładnić

er hat mich mit seinen Argumenten völlig überrannt

[on] całkowicie mnie zaskoczył i obezwładnił swoimi argumentami

ạb|rennen ГЛ. перех. irr

abrennen Stadt, Läden:

abrennen

oblatywać [св. oblecieć] [w poszukiwaniu kogoś/czegoś]

sich дат. die Hacken nach etw abrennen

nabiegać się w poszukiwaniu czegoś разг.

ụm|rennen ГЛ. перех. irr

jdn/etw umrennen

przewracać [св. przewrócić] kogoś/coś [biegnąc]

I . ạb|brennen ГЛ. перех. irr

1. abbrennen (niederbrennen):

abbrennen Dorf

spalić

2. abbrennen (roden):

abbrennen Feld

wypalać [св. wypalić]

3. abbrennen (brennen lassen):

abbrennen Feuerwerk

odpalać [св. odpalić]

II . ạb|brennen ГЛ. неперех. irr +sein

1. abbrennen:

abbrennen (niederbrennen) (Dorf)

płonąć [св. s‑]

das Gebäude brannte vollkommen ab

budynek м. doszczętnie spłonął

abgebrannt sein разг. (kein Geld haben)

być spłukanym разг.

2. abbrennen:

abbrennen (sich aufbrauchen) (Kerze)

wypalać [св. wypalić] się

ạb|trennen ГЛ. перех.

1. abtrennen (abreißen):

etw [von etw] abtrennen Abschnitt, Kassenzettel

odrywać [св. oderwać] coś [od czegoś]

2. abtrennen (abmachen):

die Ärmel [von etw] abtrennen

odpruwać [св. odpruć] rękawy [od czegoś]

den Kragen von der Jacke abtrennen

odpruć kołnierz od marynarki

3. abtrennen (abteilen):

abtrennen Raum

oddzielać [св. oddzielić]

der hintere Raum ist durch eine spanische Wand abgetrennt

tylne pomieszczenie ср. jest oddzielone parawanem

die Menge wurde durch eine Barriere abgetrennt

tłum м. został oddzielony barierką

4. abtrennen (abschneiden):

abtrennen

odcinać [св. odciąć]

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab

kombajn м. zbożowy oderwał mu rękę

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab (amputieren)

amputować

5. abtrennen ЮРИД.:

abtrennen

oddzielnie rozpatrywać [св. rozpatrzyć]