Переводы „wyrys“ в словаре польско » немецкий

wyryć [vɨrɨtɕ]

wyryć св. od ryć

Смотри также ryć

I . ryć <ryje; прош. вр. ryj> [rɨtɕ] ГЛ. перех.

1. ryć < св. z‑> (kopać):

ryć

wühlen

2. ryć < св. wy‑>:

ryć (rzeźbić w kamieniu)

hauen

ryć (rzeźbić w kamieniu)

meißeln

ryć (rzeźbić w drewnie)

schnitzen

3. ryć разг. (uczyć się czegoś):

ryć

pauken разг.

ryłem cały dzień, żeby zdać to zaliczenie

ich habe den ganzen Tag gepaukt, um dieses Testat zu bestehen

4. ryć разг. (przeszukać):

ryć

durchwühlen

celnicy ryją mi w samochodzie

die Zöllner м. мн. [o. Zollbeamten м. мн. ] durchwühlen meinen Wagen

II . ryć <ryje; прош. вр. ryj> [rɨtɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (śmiać się)

ryć

sich вин. schieflachen

ryć

johlen разг.

ryją się z głupich żartów

sie lachen sich über die dummen Witze schief

wyrost [vɨrost] неизм. разг.

na wyrost (przesadnie)

auf Zuwachs

na wyrost (za duży)

auf Verdacht

ubrać się na wyrost

sich вин. [viel] zu warm anziehen

cyprys <род. ‑a, [lub ‑u] ‑y> [tsɨprɨs] СУЩ. м. мн. БОТАН.

cyprys

Zypresse ж.

cyprys błotny

Sumpfzypresse ж.

tygrys <род. ‑a, мн. ‑y> [tɨgrɨs] СУЩ. м. ЗООЛ.

tygrys

Tiger м.

tygrys syberyjski

Sibirischer Tiger

papierowy tygrys ирон.

Papiertiger м. ирон.

tygrys azjatycki

Tigerstaat м.

wyraz <род. ‑u, мн. ‑y> [vɨras] СУЩ. м.

1. wyraz (słowo):

wyraz

Wort ср.

2. wyraz (przejaw):

wyraz

Ausdruck м.

„z wyrazami szacunku”

„hochachtungsvoll“

„wyrazy współczucia”

„mein [o. unser] [aufrichtiges] Beileid ср. “

3. wyraz (ekspresja):

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck м.

bez wyrazu

ausdruckslos

pełen wyrazu

ausdrucksvoll

pełen wyrazu

ausdrucksstark

nad wyraz [inteligentny/piękny]

ausgesprochen [o. außerordentlich] [intelligent/schön]

dawać czemuś wyraz

einer S. дат. Ausdruck verleihen

dawać czemuś wyraz

etw zum Ausdruck bringen

środki wyrazu

Ausdrucksmittel ntpl

4. wyraz МАТЕМ.:

wyraz

Glied ср.

wyrąb <род. ‑rębu, мн. ‑ręby> [vɨromp] СУЩ. м.

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung ж.

wyrąb

Holzeinschlag м.

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag м.

wyrko <род. ‑ka, мн. ‑ka> [vɨrko] СУЩ. ср. разг.

wyrko

Falle ж. разг.

wyrko

Pritsche ж.

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen

wyrok <род. ‑u, мн. ‑i> [vɨrok] СУЩ. м.

1. wyrok ЮРИД.:

wyrok

Urteil ср.

wyrok

[Urteils]spruch м.

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch м.

wyrok skazujący

Verurteilung ж.

wyrok uniewinniający

Freispruch м.

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch м.

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation ж. des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung ж. /-verkündung ж. /-vollstreckung ж. /-aufhebung ж.

sentencja wyroku

Urteilsformel ж.

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok обыч. мн. (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung ж. des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege м. мн. der Vorsehung

wyrób <род. ‑robu, мн. ‑roby> [vɨrup] СУЩ. м.

1. wyrób мн. отсут. (wyrabianie):

wyrób

Herstellung ж.

wyrób

Produktion ж.

2. wyrób обыч. мн. (produkt):

wyrób

Produkt ср.

wyrób

Erzeugnis ср.

wyroby cukiernicze

Süßwaren ж. мн.

wyroby tekstylne

Textilwaren ж. мн.

wyrój <род. wyroju, мн. wyroje> [vɨruj] СУЩ. м. (opuszczanie ula przez rój pszczół)

wyrój

Schwärmen ср.

wyrwa <род. ‑wy, мн. ‑wy> [vɨrva] СУЩ. ж. (dziura)

wyrwa

Loch ср.

wyrwa

Ritze ж.

wyrwa

Riss м.

wyrwa w ziemi

Erdloch ср.

wyrwa w ziemi

Erdspalte ж.

wyrwa po pocisku

Einschussloch ср.

wyrwa po pocisku

Raketenkrater м.

mieć wyrwę w pamięci

eine Gedächtnislücke haben

obrys <род. ‑u, мн. ‑y> [obrɨs] СУЩ. м. (gruntu)

obrys

Umriss м.

torys <род. ‑a, мн. ‑i> [torɨs] СУЩ. м.

torys ИСТ., ПОЛИТ.

Tory м.

zarys <род. ‑u, мн. ‑y> [zarɨs] СУЩ. м.

1. zarys (kontur):

zarys

Umriss м.

zarys

Profil ср.

w zarysie

im Abriss [o. Überblick]

2. zarys (plan):

zarys

Abriss м.

zarys

Übersicht ж.

w ogólnych zarysach

in groben Zügen

3. zarys (rodzaj podręcznika):

zarys

Abriss м.

zarys gramatyki niemieckiej

Abriss der deutschen Grammatik

kirys <род. ‑u, мн. ‑y> [kirɨs] СУЩ. м. (pancerz)

kirys

Kürass м.

ochronny kirys

Schutzkürass м.

I . wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wyrywać (wyszarpywać):

wyrywać

[her]ausreißen

wyrywać

fortreißen

wyrywać komuś coś

jdm etw entreißen

wyrywać komuś coś z ręki

jdm etw aus der Hand reißen

wyrywać drzewo z korzeniami

einen Baum entwurzeln [o. mit den Wurzeln ausreißen]

wyrywać [sobie] włosy z głowy

sich дат. die Haare raufen перенос.

wyrywać sobie coś z rąk

sich дат. etw вин. aus der Hand reißen

wyrwać coś z korzeniami

etw вин. bei der Wurzel packen перенос.

wyrwać coś z korzeniami

etw вин. mit Stumpf und Stiel ausrotten перенос.

2. wyrywać (usuwać):

wyrywać komuś ząb

jdm einen Zahn ziehen

3. wyrywać перенос. (powodować zmianę stanu):

wyrywać kogoś z odrętwienia/rozmyślań/ze snu

jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen перенос.

4. wyrywać разг. (nagle pytać):

wyrywać ucznia do odpowiedzi

den Schüler aufrufen

II . wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. неперех. разг. (wybiegać)

wyrywać

losstürzen разг.

wyrywać do przodu

vorpreschen

III . wyrywać <‑wa; св. wyrwać> [vɨrɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wyrywać (wydostawać się):

wyrywać

sich вин. losreißen

wyrywać się z okrążenia

eine Umzingelung durchbrechen

wyrywać się z okrążenia

aus einem Kessel ausbrechen

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich вин. losmachen разг.

wyrywać się z czyjegoś uścisku

sich вин. aus einer Umarmung lösen [o. losreißen]

wyrwać się spod czyjejś władzy перенос.

sich вин. jds Macht entziehen

wyrwał się ze szponów śmierci перенос. высок.

er ist dem Tod von der Schippe gesprungen перенос.

wyrwał się ze szponów śmierci перенос. высок.

er hat dem Tod ein Schnippchen geschlagen перенос.

2. wyrywać:

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

plötzlich zu hören sein

wyrywać (brzmieć nagle) (dźwięk)

ertönen

ciche westchnienie wyrwało się z jego piersi

ein leiser Seufzer м. entrang sich вин. seiner Brust высок.

przeraźliwy okrzyk wyrwał się z jej piersi

ihr entfuhr ein gellender Schrei м.

3. wyrywać разг. (mówić nie w porę):

wyrywać się z czymś

mit etw herausplatzen разг.

coś się komuś wyrwało

jdm ist etw herausgerutscht разг.

wyrwać się jak filip z konopi

mit der Tür ins Haus fallen разг.

4. wyrywać (wybiegać):

wyrywać się naprzód

vorneweg rennen разг.

wyrywka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [vɨrɨfka] СУЩ. ж.

znać coś na wyrywki

etw aus dem Effeff [o. im Schlaf] können [o. beherrschen] разг.