Переводы „fadausprechen“ в словаре немецко » польский

I . zu̱|sprechen ГЛ. перех. irr

1. zusprechen (trösten):

jdm Trost zusprechen

pocieszać [св. pocieszyć] kogoś

jdm Mut zusprechen

dodawać [св. dodać] komuś odwagi

2. zusprechen ЮРИД.:

zusprechen Preis

przyznawać [св. przyznać]

zusprechen Erbe

przysądzić

zusprechen Erbe

zasądzić

das Kind wurde der Mutter zugesprochen

opiekę nad dzieckiem przyznano matce

II . zu̱|sprechen ГЛ. неперех. irr

jdm zusprechen

przemawiać [св. przemówić] do kogoś

sie sprach ihm gut zu

przemówiła do niego serdecznie

dem Alkohol zusprechen

popijać alkohol

I . a̱u̱s|sprechen ГЛ. перех. irr

1. aussprechen (artikulieren):

aussprechen Laut, Wort

wymawiać [св. wymówić]

wie spricht man deinen Namen aus?

jak się wymawia twoje nazwisko?

2. aussprechen (äußern):

aussprechen Satz

wypowiadać [св. wypowiedzieć]

aussprechen Meinung, Dankbarkeit, Anerkennung

wyrażać [св. wyrazić]

es wurde sofort eine Verdächtigung gegen ihn ausgesprochen

natychmiast wyrażono podejrzenie w stosunku do niego

sie sprachen der Regierung ihr Vertrauen aus

wymówili swoje zaufanie do rządu

Lob aussprechen

wyrazić uznanie

eine Verleumdung aussprechen

rzucić oszczerstwo

eine Warnung aussprechen

ostrzegać [св. ostrzec]

ein Verbot aussprechen

zabraniać [св. zabronić]

jdm sein Bedauern aussprechen

wyrazić komuś swe ubolewanie

3. aussprechen ЮРИД.:

aussprechen Scheidung, Strafe

orzekać [св. orzec]

II . a̱u̱s|sprechen ГЛ. неперех. irr

aussprechen

kończyć wypowiedź

lass mich doch aussprechen!

daj mi skończyć!

III . a̱u̱s|sprechen ГЛ. возвр. гл. irr

1. aussprechen (offen sprechen):

sich mit jdm [über etw вин.] aussprechen

rozmówić się z kimś [o czymś]

2. aussprechen (Stellung beziehen):

sich für jdn/etw aussprechen

opowiadać [св. opowiedzieć] się za kimś/czymś

sich gegen jdn/etw aussprechen

opowiadać [св. opowiedzieć] się przeciw komuś/czemuś

3. aussprechen (sein Herz ausschütten):

aussprechen

zwierzać [св. zwierzyć] się

sie hat sich bei ihrer Freundin ausgesprochen

zwierzyła się swojej przyjaciółce

I . ạn|sprechen ГЛ. перех. irr

1. ansprechen (anreden):

ansprechen

zagadywać [св. zagadnąć ]разг.

2. ansprechen (betiteln):

wie soll ich Sie ansprechen?

jak mam się do pana/pani zwracać?

3. ansprechen (sich wenden an):

jdn auf etw вин. ansprechen

zwracać [св. zwrócić] się do kogoś w sprawie czegoś

4. ansprechen (erwähnen):

ansprechen Thema

poruszać [св. poruszyć]

5. ansprechen (beeindrucken):

jdn ansprechen (Person)

wywierać [св. wywrzeć] na kimś wrażenie

jdn ansprechen (Kunstwerk)

przemawiać do kogoś

(gefallen) jdn ansprechen

podobać [св. s‑] się komuś

die Rede hat mich angesprochen

przemówienie ср. zrobiło na mnie wrażenie

II . ạn|sprechen ГЛ. неперех. irr

1. ansprechen (Wirkung haben):

auf etw вин. ansprechen (Patient)

reagować [св. za‑] na coś

bei jdm ansprechen (Medikament)

pomagać [св. pomóc] komuś

2. ansprechen:

ansprechen (reagieren) (Bremse)

reagować [св. za‑]

I . ạb|sprechen ГЛ. перех. irr

1. absprechen:

absprechen (besprechen) Plan

omawiać [св. omówić]

absprechen Aussagen

przedyskutować

(vereinbaren) wir haben abgesprochen, dass ...

uzgodniliśmy, że...

einen Termin absprechen

uzgadniać [св. uzgodnić] termin

2. absprechen (aberkennen):

absprechen Ehrenrechte

odbierać [св. odebrać]

absprechen Talent

odmawiać [св. odmówić]

jdm ein Recht absprechen

pozbawiać [св. pozbawić] kogoś prawa

guten Willen kann man ihm nicht absprechen

dobrej woli odmówić mu nie można

II . ạb|sprechen ГЛ. возвр. гл. irr (eine Vereinbarung treffen)

absprechen

umawiać [св. umówić] się

sich mit jdm über etw absprechen

uzgadniać [св. uzgodnić] coś z kimś

wir sollten uns in Zukunft besser absprechen

w przyszłości musimy się lepiej umówić

fre̱i̱|sprechen ГЛ. перех. irr ЮРИД.

jdn freisprechen

uniewinniać [св. uniewinnić] kogoś

die Angeklagte wurde freigesprochen

oskarżona ж. została uniewinniona

na̱ch|sprechen ГЛ. неперех., перех. irr

[jdm] etw nachsprechen

powtarzać [св. powtórzyć] coś [za kimś]

widersprẹchen* ГЛ. неперех. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [св. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich дат. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [св. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane мн.

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. неперех.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [св. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [св. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [св. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [св. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen высок. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. перех.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [св. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [св. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [св. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [св. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [св. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. возвр. гл.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

I . besprẹchen* ГЛ. перех. irr

1. besprechen (bereden) Angelegenheit:

etw [mit jdm] besprechen

omawiać [св. omówić] coś [z kimś]

wie besprochen

zgodnie z umową

2. besprechen (rezensieren):

besprechen КИНО., ТВ

komentować [св. s‑]

besprechen Buch, Film

recenzować [св. z‑]

3. besprechen (aufnehmen):

ein Tonband besprechen

nagrywać [св. nagrać] na kasetę

ein besprochenes Band

nagrana kaseta ж.

ein Mikrophon besprechen

mówić do mikrofonu

4. besprechen (durch Beschwörungsformeln vertreiben):

besprechen Krankheit, böse Geister

zaklinać

II . besprẹchen* ГЛ. возвр. гл. irr

sich mit jdm besprechen

naradzać [св. naradzić] się z kimś

entsprẹchen* ГЛ. неперех. irr

1. entsprechen (übereinstimmen mit):

einer Sache дат. entsprechen

być zgodnym z czymś

jds Erwartungen/Vorstellungen entsprechen

odpowiadać czyimś oczekiwaniom/wyobrażeniom

das entspricht nicht den Tatsachen

to nie jest zgodne z faktami

2. entsprechen (erfüllen):

den Anforderungen/Bedingungen entsprechen

spełniać wymagania/warunki

wir können Ihrer Bitte leider nicht entsprechen

nie możemy niestety spełnić pana [lub pańskiej] /pani prośby

nach Möglichkeit werden wir Ihrem Wunsch entsprechen

jeżeli będzie to możliwe, spełnimy pana [lub pańskie] /pani życzenie

Fre̱i̱sprechen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. ТЕЛЕКОМ.

Freisprechen

mówienie ср. swobodne

Freisprechen

mówienie przy pomocy zestawu głośnomówiącego [lub słuchawkowego]

ho̱hn|sprechen ГЛ. неперех. irr

etw дат. hohnsprechen

urągać

sein Vorgehen spricht der Vernunft hohn

jego postępowanie ср. urąga zdrowemu rozsądkowi

I . mịt|sprechen ГЛ. перех. irr

etw mit jdm mitsprechen Gebet

mówić coś równocześnie z kimś innym

II . mịt|sprechen ГЛ. неперех. irr

1. mitsprechen (im Gespräch):

mitsprechen

mieć coś do powiedzenia

da kann ich nicht mitsprechen

w tej kwesti nie mam nic do powiedzenia

2. mitsprechen (mitbestimmten):

[bei etw] mitsprechen

współdecydować [o czymś]

bei der Entscheidung möchte ich auch mitsprechen dürfen

też chciałbym brać udział w podjęciu decyzji

I . versprẹchen* ГЛ. перех. irr

1. versprechen (zusagen):

[jdm] etw versprechen

obiecywać [св. obiecać] [komuś] coś

er hat mir versprochen vorsichtig zu fahren

[on] przyrzekł mi, że będzie jechał ostrożnie

[jdm] versprechen, dass ...

obiecywać [св. obiecać] [komuś], że...

viel versprechend

bardzo obiecujący

ich kann dir nichts versprechen

nie mogę ci niczego obiecać

etw hoch und heilig versprechen

uroczyście coś przyrzekać

2. versprechen (sich erhoffen):

sich дат. etwas versprechen

obiecywać sobie coś

sich дат. von einer Reise viel versprechen

obiecywać sobie wiele po podróży

2. versprechen (erwarten lassen):

versprechen

zapowiadać się

versprechen

obiecywać

das Wetter verspricht heute gut zu werden

pogoda dobrze się dziś zapowiada

sein Gesicht verspricht nichts Gutes

jego twarz nie zapowiada nic dobrego

der Abend/die Veranstaltung verspricht interessant/ein Erfolg zu werden

zapowiada się, że wieczór/impreza będzie interesujący(-a)/zakończy się sukcesem

sich viel versprechend anhören

brzmieć bardzo obiecująco

II . versprẹchen* ГЛ. возвр. гл. irr (sich beim Sprechen vertun)

versprechen

przejęzyczyć się разг.

e̱i̱n|sprechen ГЛ. неперех. irr

auf jdn einsprechen

namawiać [lub nakłaniać] kogoś

Versprẹchen <‑s, ‑> СУЩ. ср.

Versprechen

obietnica ж.

Versprechen

przyrzeczenie ср.

jdm das Versprechen geben etw zu tun

dawać [св. dać] komuś przyrzeczenie zrobienia czegoś

jdm das Versprechen abnehmen etw zu tun

przyjmować [св. przyjąć] czyjeś przyrzecznie zrobienia czegoś

ein Versprechen brechen

łamać [св. z‑] obietnicę

ein Versprechen einhalten

dotrzymywać [св. dotrzymać] obietnicy

I . vo̱r|sprechen ГЛ. перех. irr

[jdm] etw vorsprechen

wymawiać [св. wymówić] coś [przed kimś] aby powtórzył

II . vo̱r|sprechen ГЛ. неперех. irr

1. vorsprechen THEAT, ТВ:

[jdm] vorsprechen

recytować uczyć kogoś prawidłowej wymowy [komuś]

vorsprechen

uczyć kogoś prawidłowej wymowy

Выражения:

bei jdm [wegen etw род. o дат.] vorsprechen

zgłaszać [св. zgłosić] się do kogoś [w sprawie czegoś]

dụrch|sprechen [ˈdʊrçʃprɛçən] ГЛ. перех. irr

etw [mit jdm] durchsprechen

przedyskutować coś [z kimś]

herụm|sprechen ГЛ. возвр. гл. irr (Gerücht)

herumsprechen

rozchodzić [св. rozejść] się

herumsprechen

rozprzestrzeniać [св. rozprzestrzenić] się

es hat sich herumgesprochen, dass ...

rozeszło się, że...

se̱lig|sprechenСТАР ГЛ. перех. irr

seligsprechen РЕЛИГ. → selig

Смотри также selig

I . se̱lig [ˈzeːlɪç] ПРИЛ.

1. selig (einem Glücksgefühl hingegeben):

selig Blick, Lächeln

błogi

selig Gefühl

przyjemny

2. selig a. РЕЛИГ. (selig gesprochen):

selig

błogosławiony

mein seliger Onkel высок.

mój świętej pamięci wujek

ihr seliger Vater высок.

jej świętej pamięci ojciec

Gott hab ihn selig!

świeć Panie nad jego duszą!

wer’s glaubt, wird selig! шутл. разг.

nigdy w to nie uwierzę!

II . se̱lig [ˈzeːlɪç] НАРЕЧ.

jdn selig sprechen

beatyfikować

jdn selig sprechen

zaliczać [св. zaliczyć] w poczet błogosławionych