Переводы „‑dzić“ в словаре польско » немецкий

rodzic <род. ‑a, мн. ‑e> [rodʑits] СУЩ. м. разг. (jedno z rodziców)

rodzic

Elternteil м.

mieć zgodę rodziców na ślub

die Zustimmung [o. das Einverständnis] der Eltern für die Heirat haben

I . budzić <‑dzi; прош. вр. budź> [budʑitɕ] ГЛ. перех.

1. budzić < св. z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < св. o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; прош. вр. budź св. o‑> [budʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur ж. erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich вин. regen высок.

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung ж. /ein Wunsch м. regt sich высок.

bździć <‑dzi; прош. вр. ‑ij> [bʑdʑitɕ] ГЛ. неперех. разг. (puszczać gazy)

bździć

pup[s]en разг.

bździć

furzen вульг.

cedzić <‑dzi; прош. вр. cedź> [tsedʑitɕ] ГЛ. перех.

1. cedzić (filtrować):

cedzić sos

durchseihen

cedzić jarzyny na purée

durchschlagen

cedzić makaron

abgießen

2. cedzić (popijać):

cedzić

schlürfen

cedzić

nippen

3. cedzić < св. wy‑> (wolno wymawiać):

cedzić słowa

langsam und mit Nachdruck sprechen

cedzić słowa

jedes Wort auf die Goldwaage legen перенос. разг.

I . godzić <‑dzi; прош. вр. gódź; св. po‑> [godʑitɕ] ГЛ. перех.

1. godzić (doprowadzać do zgody):

godzić

aussöhnen

godzić

versöhnen

2. godzić (łączyć):

godzić coś z czymś

etw mit etw in Einklang bringen

3. godzić только нсв. (mierzyć):

godzić w kogoś

auf jdn zielen

godzić kogoś czymś

jdn mit etw treffen

(naruszać) godzić w czyjeś prawa/interesy перенос.

es auf jds Rechte/Geschäfte abgesehen haben

II . godzić <‑dzi; прош. вр. gódź; св. po‑> [godʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. godzić (jednać się):

godzić

sich вин. aussöhnen [o. versöhnen]

2. godzić (biernie poddawać się):

godzić się z czymś

sich вин. mit etw abfinden [o. in etw fügen]

(wyrażać zgodę) godzić się na coś

etw дат. zustimmen

(wyrażać zgodę) godzić się na coś

mit etw einverstanden sein

III . godzić <‑dzi; прош. вр. gódź; св. po‑> [godʑitɕ] ГЛ. безл.

nie godzi się [tak postępować]

es gehört sich nicht [so vorzugehen]

judzić <judzi; прош. вр. judź> [judʑitɕ] ГЛ. перех. (podburzać)

judzić

[auf]hetzen

judzić

aufwiegeln

judzić córkę przeciw matce

die Tochter gegen die Mutter aufhetzen

kadzić <‑dzi; прош. вр. kadź> [kadʑitɕ] ГЛ. неперех.

1. kadzić (palić kadzidło):

kadzić

Weihrauch abbrennen

2. kadzić перенос. разг. (schlebiać):

kadzić komuś

jdm Weihrauch streuen высок.

kadzić komuś

jdn beweihräuchern уничиж. разг.

I . łudzić <‑dzi; прош. вр. łudź св. z‑> [wudʑitɕ] ГЛ. перех.

łudzić высок.:

łudzić

trügen

łudzić kogoś czymś

jdm etw vortäuschen

Выражения:

łudzące podobieństwo

täuschende Ähnlichkeit ж.

II . łudzić <‑dzi; прош. вр. łudź> [wudʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

łudzić

sich вин. täuschen

łudzić się czymś

sich дат. etw vormachen

nie łudź się!

mach dir nichts vor!

I . pędzić <‑dzi> [peɲdʑitɕ] ГЛ. перех.

1. pędzić (poganiać):

pędzić bydło, więźniów

[hin]treiben

pędzić życie [lub żywot] высок.

leben

on pędzi hulaszczy tryb życia высок.

er hat einen liederlichen Lebensstil

2. pędzić (nakłaniać):

pędzić kogoś do nauki

jdn zum Lernen antreiben

3. pędzić (wytwarzać):

pędzić alkohol

brennen

4. pędzić (nawozić):

pędzić rośliny

treiben

II . pędzić <‑dzi св. po‑> [peɲdʑitɕ] ГЛ. неперех.

pędzić (bardzo szybko posuwać się naprzód) (człowiek, lampart, struś)

rennen

pędzić (pociąg, samochód)

rasen

pędzić (pociąg, samochód)

sausen

pędzić co sił

mit aller Kraft rennen

Выражения:

pędzić na łeb na szyję [lub na złamanie karku] разг.

rasen [o. rennen] wie verrückt разг.

pędzić z wywieszonym językiem разг.

sich вин. [trotz Erschöpfung] sehr beeilen

pędzić do kogoś jak w dym разг.

direkt zu jdm rennen

I . radzić <‑dzi; прош. вр. radź св. po‑> [radʑitɕ] ГЛ. перех.

radzić

[an]raten

radzić

einen Rat geben

radzić komuś coś

jdm [an]raten, etw zu tun

radzę ci milczeć

ich rate dir zu schweigen

nie radzę ci wyjeżdżać

ich würde dir vom Verreisen abraten

II . radzić <‑dzi; прош. вр. radź> [radʑitɕ] ГЛ. неперех.

1. radzić (obradować):

radzić nad czymś

etw beraten

2. radzić < св. po‑> przest (szukać sposobu):

radzić sobie z czymś

mit etw zurechtkommen [o. fertig werden]

III . radzić <‑dzi; прош. вр. radź св. po‑> [radʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

radzić się kogoś

sich дат. bei jdm Rat holen

radzić się kogoś

sich вин. von jdm beraten lassen

I . rodzić <‑dzi; прош. вр. rodź> [rodʑitɕ] ГЛ. перех.

1. rodzić < св. u‑> <[lub na‑]>:

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

gebären

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

zur Welt bringen

2. rodzić < св. z‑> перенос. (dawać początek):

rodzić tęsknotę, ból

hervorrufen

rodzić tęsknotę, ból

erzeugen

3. rodzić < св. u‑>:

rodzić (wydawać plony) (gleba, drzewo)

tragen

II . rodzić <‑dzi; прош. вр. rodź> [rodʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. rodzić < св. u‑> <[lub na‑]> (przychodzić na świat):

rodzić

geboren werden

rodzić

zur Welt kommen

ktoś nie rodzi się na kamieniu

solch einen Menschen kannst du lange suchen

bodaj się tacy na kamieniu rodzili высок.

solche Menschen braucht die Welt ж.

człowiek raz się rodzi i raz umiera посл.

der Mensch м. hat nur ein Leben

głupich nie sieją, sami się rodzą посл.

die Dummen м. мн. sterben nicht aus

3. rodzić < св. z‑> перенос.:

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

entstehen

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

wachsen

coś rodzi się w bólach

etw kostet sehr viel Zeit und Mühe

I . sadzić <‑dzi; прош. вр. sadź> [sadʑitɕ] ГЛ. перех.

1. sadzić < св. po‑> (umieszczać w ziemi):

sadzić nasiona, sadzonki

[an]pflanzen

sadzić idiomami [lub przekleństwami] разг.

mit Idiomen/Schimpfworten um sich вин. schmeißen разг.

sadzić błędy

viele [Rechtschreib]fehler machen

sadzić błędy

jds Texte м. мн. wimmeln von Fehlern

2. sadzić < св. po‑> przest (posadzić):

sadzić

jdn setzen

sadzić

jdm einen Platz anbieten

КУЛИН. jajko sadzone

Spiegel- [o. Setz] ei ср.

posadzić kurę na jajach

eine Henne zum Brüten bringen

II . sadzić <‑dzi; прош. вр. sadź> [sadʑitɕ] ГЛ. неперех. высок. (biec bardzo szybko)

sadzić wielkimi krokami/susami

die Beine in die Hand [o. unter den Arm] nehmen перенос. разг.

III . sadzić <‑dzi; прош. вр. sadź> [sadʑitɕ] ГЛ. возвр. гл. уничиж. разг.

1. sadzić (wysilać się):

sadzić

sich вин. produzieren разг.

sadzić się na coś

mit etw angeben

2. sadzić (udawać):

sadzić

sich вин. wichtig tun

sadzić się na biznesmena

sich вин. als Geschäftsmann aufspielen уничиж. разг.

sadzić się na bogacza

einen Reichen spielen

I . sądzić <‑dzi; прош. вр. sądź> [soɲdʑitɕ] ГЛ. перех.

1. sądzić ЮРИД.:

sądzić kogoś

über jdn Gericht halten

2. sądzić (oceniać):

sądzić kogoś/coś po czymś [lub według czegoś]

jdn/etw nach etw beurteilen

Выражения:

coś jest komuś sądzone

etw ist jdm vorherbestimmt

II . sądzić <‑dzi; прош. вр. sądź> [soɲdʑitɕ] ГЛ. неперех. (przypuszczać)

sądzę, że...

ich nehme an [o. glaube] , dass ...

nie sądzę

das glaube ich nicht

wadzić <‑dzi> [vadʑitɕ] ГЛ. неперех. высок.

1. wadzić (przeszkadzać):

wadzić

stören

wadzić

im Wege stehen

wadzić komuś czymś

jdm mit [o. durch] etw im Wege stehen

wadzić komuś czymś

jdn [mit etw] stören

nie wadzi[łoby] coś zrobić

es würde nicht schaden [o. es wäre nützlich] , etw zu tun

2. wadzić (skłócać):

wadzić

Zwietracht säen

wadzić

aufhetzen

I . wędzić <‑dzi> [veɲdʑitɕ] ГЛ. перех.

wędzić ryby, wędliny:

wędzić

räuchern

II . wędzić <‑dzi> [veɲdʑitɕ] ГЛ. возвр. гл. (wędlina)

wędzić

geräuchert werden

wodzić <‑dzi; прош. вр. wódź> [vodʑitɕ] ГЛ. перех. высок.

1. wodzić (prowadzić):

wodzić

[herum]führen

wodzić kogoś na pokuszenie

jdn in Versuchung führen

wodzić kogoś za nos

jdn an der Nase herumführen перенос.

2. wodzić (przesuwać):

wodzić palcem po wyrazach

mit dem Finger den Wörtern folgen [o. die Zeilen entlang fahren]

wodzić wzrokiem po czymś

den Blick über etw вин. schweifen lassen

wodzić spojrzeniem [lub wzrokiem] za kimś

jdm mit den Augen folgen

wodzić spojrzeniem [lub wzrokiem] za kimś

jdn mit den Augen verfolgen

I . nudzić <‑dzi> [nudʑitɕ] ГЛ. перех.

1. nudzić < св. z‑> <[lub za‑]> (być nudnym):

nudzić

langweilen

nudzić

anöden разг.

2. nudzić (naprzykrzać się):

nudzić

belästigen

II . nudzić <‑dzi> [nudʑitɕ] ГЛ. неперех. (kaprysić)

nudzić

nörgeln уничиж.

nudzić

quengeln разг.

III . nudzić <‑dzi св. z‑> [nudʑitɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. nudzić:

nudzić (odczuwać nudę) (człowiek)

sich вин. langweilen

2. nudzić (przykrzyć się):

coś nudzi się komuś

etw wird jdm langweilig