Переводы „klecken“ в словаре немецко » польский

I . lẹcken [ˈlɛkən] ГЛ. перех.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw дат. lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies м. lizał [св. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! вульг.

pocałuj mnie gdzieś! уничиж. разг.

du kannst mich mal am Arsch lecken вульг.

możesz mnie w dupę pocałować вульг.

sich дат. die Finger nach etw lecken разг.

oblizywać [св. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] ГЛ. неперех.

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] ГЛ. возвр. гл. разг.

lecken

lizać się ирон. разг.

klịcken [ˈklɪkən] ГЛ. неперех.

1. klicken (metallisch klingen):

klicken

brzęczeć [св. brzęknąć]

das Klicken

brzęk м.

2. klicken ИНФОРМ.:

klicken

klikać [св. kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw вин. klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

klạcken [ˈklakən] ГЛ. неперех. разг.

klacken

klapać [св. klapnąć]

blẹcken [ˈblɛkən] ГЛ. перех.

die Zähne blecken

wyszczerzać [св. wyszczerzyć] zęby

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] СУЩ. м.

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko ср.

Смотри также Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] СУЩ. м.

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama ж.

blauer Fleck

siniak м.

einen Fleck entfernen

usuwać [св. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata ж.

3. Fleck разг.:

Fleck (Stelle)

miejsce ср.

Fleck (Stück Land)

zakątek м.

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [св. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [св. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza ж.

Fleck

plama ж.

I . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. неперех.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw дат.] kleben

przyklejać [св. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster м. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia ж. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula ж. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce ж. мн. są brudne od krwi

3. kleben fig разг. (festhalten an):

an etw дат. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace ж. мн. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność ж. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie разг.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] ГЛ. перех.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [св. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben разг.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [св. s‑]

I . klẹmmen ГЛ. перех. (befestigen)

etw in etw вин. klemmen

wciskać [св. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw вин. klemmen

przyciskać [св. przycisnąć] coś czymś

sich дат. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen ГЛ. неперех.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [св. zaciąć] się

III . klẹmmen ГЛ. возвр. гл.

1. klemmen (sich quetschen):

sich дат. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [св. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen разг. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen разг. (sich kümmern um):

sich hinter etw вин. klemmen

zabierać [св. zabrać] się energicznie do czegoś

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] ГЛ. перех.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [св. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] ГЛ. возвр. гл. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] СУЩ. ср.

1. Becken:

Becken a. АНАТ.

miednica ж.

Becken GEO

zagłębie ср.

Becken GEO

niecka ж.

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak м.

Becken (Waschbecken)

umywalka ж.

Becken (Schwimmbecken)

basen м.

3. Becken meist мн. MUS:

Becken

talerze мн.

Becken

czynele мн.

I . dẹcken [ˈdɛkən] ГЛ. перех.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [св. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [св. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [св. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt ФИНАНС.

czek м. nie ma pokrycia

4. decken ФИНАНС. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [св. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [св. za‑] przestępstwo

6. decken СПОРТ:

decken

kryć [св. po‑]

7. decken ЗООЛ. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] ГЛ. возвр. гл.

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

I . rẹcken [ˈrɛkən] ГЛ. перех.

recken Hals, Faust

wyciągać [св. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [св. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] ГЛ. возвр. гл.

recken

przeciągać [св. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko ср. przeciąga się w łóżku

Wẹcken <‑s, ‑> СУЩ. м. австр., юж.-нем.

Wecken

bułka ж.

I . nẹcken [ˈnɛkən] ГЛ. перех.

necken

drażnić

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] ГЛ. возвр. гл.

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

Выражения:

was sich liebt, das neckt sich посл.

kto się lubi, ten się czubi посл.

wẹcken [ˈvɛkən] ГЛ. перех.

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [св. o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [св. wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Stẹcken <‑s, ‑> [ˈʃtɛkən] СУЩ. м.

Stecken REG:

Stecken

kij[ek] м.

Выражения:

Dreck am Stecken haben

mieć nieczyste sumienie

ạn|ecken [ˈanʔɛkən] ГЛ. неперех. +sein

1. anecken (anstoßen):

anecken

potrącać [св. potrącić]

anecken

uderzać [св. uderzyć] [w coś]

2. anecken разг.:

anecken

podpadać [св. podpaść ]разг.

mit seinem Verhalten überall anecken

podpadać wszystkim swoim zachowaniem

der Schüler ist bei seinem Lehrer angeeckt

ten uczeń м. podpadł swojemu nauczycielowi

chẹcken [ˈtʃɛkən] ГЛ. перех.

1. checken (überprüfen):

checken

sprawdzać [св. sprawdzić]

2. checken разг. (begreifen):

checken

kapować разг.

checken

kumać разг.

checken

załapać разг.

das hat er nicht gecheckt

nie skumał tego разг.

3. checken (im Eishockey):

checken

potrącać [св. potrącić]

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] ГЛ. перех.

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [св. włożyć]

stecken

wtykać [св. wetknąć]

stecken

wsuwać [св. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [св. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich дат. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig разг.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [св. przyszpilić ]разг.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [св. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [св. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken разг.

możesz to sobie wsadzić разг.

3. stecken fig разг.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia разг.

4. stecken разг. (investieren):

viel Geld in etw вин. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy разг.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken разг. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [св. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Klẹcks <‑es, ‑e> [klɛks] СУЩ. м.

1. Klecks:

Klecks (Fleck, Farbklecks)

plama ж.

Klecks (Tintenklecks)

kleks м.

2. Klecks разг. (Portion):

Klecks

kapka ж. разг.

Klecks

odrobina ж.

ein Klecks Marmelade

odrobina ж. marmolady

I . kle̱i̱n [klaɪn] ПРИЛ.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka ж.

die Hose ist ihm zu klein

spodnie мн. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna м.

kleiner werden

maleć [св. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [св. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat м.

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę разг.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch м.

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło ср.

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen посл.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] НАРЕЧ.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [св. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen разг.

robić [св. z‑] siusiu разг.

Выражения:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben разг.

praca ж. zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen разг. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera разг.

klein beigeben

spuszczać [св. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [св. dać] za wygraną