Переводы „dehnubungen“ в словаре немецко » польский

entrụngen ГЛ. перех.

entrungen pp von entringen

Смотри также entringen

entrịngen* ГЛ. перех. irr высок.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

De̱hnung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Dehnung a. МЕД.:

Dehnung (das Ausdehnen)

rozciąganie ср.

Dehnung (Erweiterung)

rozszerzenie ср.

Dehnung (durch Ziehen)

wydłużenie ср.

2. Dehnung ЛИНГВ. (gedehnte Aussprache):

Dehnung

przedłużenie ср.

errụngen ГЛ. перех.

errungen pp von erringen

Смотри также erringen

errịngen* ГЛ. перех. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [св. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [св. zdobyć]

gedụngen ГЛ. перех.

gedungen pp von dingen

Смотри также dingen

dịngen <dingt, dingte [o. selten: dang], gedungen [o. selten: gedingt]> ГЛ. перех. высок.

dingen

wynajmować [св. wynająć]

einen Mörder dingen уничиж.

wynająć mordercę

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ГЛ. неперех.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ПРИЛ. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen разг. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] НАРЕЧ. разг. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Смотри также gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] ГЛ. неперех. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka ж.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

gerụngen [gə​ˈrʊŋən] ГЛ. неперех., перех.

gerungen pp von ringen

Смотри также ringen

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] ГЛ. неперех.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] ГЛ. перех. высок.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [св. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

gesụngen [gə​ˈzʊŋən] ГЛ. перех., неперех.

gesungen pp von singen

Смотри также singen

I . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] ГЛ. перех.

1. singen (mit der Stimme produzieren):

singen Lied

śpiewać [св. za‑]

er sang etwas zur Gitarre

śpiewał [св. za‑] coś przy akompaniamencie gitary

jdn in den Schlaf singen

śpiewać [св. za‑] komuś do snu

das kann ich schon singen! разг.

znam to już na pamięć [lub wylot] !

das kannst du [aber] singen! разг.

tego możesz być pewien!

2. singen разг. (gestehen):

singen

wyśpiewać разг.

II . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] ГЛ. неперех.

1. singen (hören lassen):

falsch singen

fałszować

vor sich hin singen

nucić sobie

2. singen разг. (gestehen):

er hat gleich am ersten Tag gesungen

on wysypał się [lub zaczął śpiewać] [lub zaczął sypać] zaraz pierwszego dnia разг.

erzwụngen ГЛ. перех.

erzwungen pp von erzwingen

Смотри также erzwingen

erzwịngen* ГЛ. перех. irr

erzwingen Entscheidung:

etw von jdm erzwingen

wymuszać [св. wymusić] coś na kimś

ein erzwungenes Geständnis

wymuszone przyznanie ср. się

geklụngen [gə​ˈklʊŋən] ГЛ. неперех.

geklungen pp von klingen

Смотри также klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] ГЛ. неперех.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [св. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [св. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ж. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

verdụngen ГЛ. перех., возвр. гл.

verdungen pp von verdingen

Смотри также verdingen

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> ГЛ. перех. form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [св. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> ГЛ. возвр. гл. alt

verdingen

najmować [св. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

erklụngen ГЛ. неперех.

erklungen pp von erklingen

Смотри также erklingen

erklịngen* ГЛ. неперех. irr +sein (Töne, Glocken)

erklingen

rozbrzmiewać [св. rozbrzmieć ]высок.

I . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] ГЛ. неперех.

gedrungen pp von dringen

II . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] ПРИЛ.

gedrungen Körper, Gestalt

krępy

gedrungen Gebäude

przysadzisty

Смотри также dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] ГЛ. неперех.

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [св. przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [св. przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [св. wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [св. przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer вин. dringen (Geschoss)

przebijać [св. przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [св. wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [св. ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [св. przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [св. dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk м. docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein высок. (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [св. zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw вин. dringen

żądać [св. za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

gewrụngen [gə​ˈvrʊŋən] ГЛ. перех.

gewrungen pp von wringen

Смотри также wringen

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] ГЛ. перех.

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [св. wykręcić]

wringen

wyżymać [св. wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

I . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ГЛ. перех., возвр. гл.

gezwungen pp von zwingen

II . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ПРИЛ.

gezwungen Benehmen

sztuczny

gezwungen Lachen

nienaturalny

gezwungen Lachen

wymuszony

III . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] НАРЕЧ.

ihr Lachen wirkt etw gezwungen

jej śmiech jest jakby wymuszony

Смотри также zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛ. перех.

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [св. zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja ж. zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen высок. (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛ. возвр. гл.

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [св. zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Hẹmmungen СУЩ.

Hemmungen мн. ПСИХОЛ. → Hemmung

Смотри также Hemmung

Hẹmmung <‑, ‑en> СУЩ. ж.

1. Hemmung (Beeinträchtigung, das Aufhalten: eines Fahrzeugs, einer Entwicklung):

Hemmung

hamowanie ср.

die Hemmung des Verkehrs

hamowanie ruchu

2. Hemmung meist мн. (Bedenken):

Hemmung

hamulec м. fig

Hemmung

opory мн.

Hemmungen haben, etw zu tun

mieć opory, aby coś zrobić

moralische/innere Hemmungen

opory moralne/wewnętrzne

nur keine Hemmungen!

proszę, śmiało!

3. Hemmung мн. ПСИХОЛ. (innere Unsicherheit):

Hemmung

zahamowania ntpl

unter Hemmungen leiden

cierpieć na zahamowania

4. Hemmung мн. отсут. ЮРИД. (Beeinträchtigung):

Hemmung

wstrzymanie ср.

Hemmung

zawieszenie ср.

Hemmung der Verjährung

wstrzymanie biegu przedawnienia

Le̱i̱besübungen СУЩ.

Leibesübungen мн. alt (Schulfach):

Leibesübungen

gimnastyka ж.

Leibesübungen

wychowanie ср. fizyczne

Dehnfuge СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Dehnfuge ж. СТРОИТ.

szczelina dylatacyjna ж.