Переводы „accroché“ в словаре немецко » польский

Ke̱hrwoche <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж. юж.-нем.

Kehrwoche

tydzień, w którym dany lokator sprząta klatkę schodową

erbrọchen ГЛ. неперех., перех.

erbrochen pp von erbrechen

Смотри также erbrechen

I . erbrẹchen ГЛ. неперех. irr (sich übergeben)

erbrechen

wymiotować [св. z‑]

bis zum Erbrechen разг.

obrzydliwy

bis zum Erbrechen разг.

odrażający

II . erbrẹchen ГЛ. перех. irr

1. erbrechen (ausspucken):

erbrechen Essen, Brei

zwymiotować

2. erbrechen высок. Schloss:

erbrechen

wyłamać

3. erbrechen alt Siegel:

erbrechen

naruszyć

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл. irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ГЛ. безл. irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ПРИЛ.

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] НАРЕЧ.

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

Смотри также gebrechen , brechen

gebrẹchen* [gə​ˈbrɛçən] ГЛ. безл. irr высок.

jdm gebricht es an etw дат.

nie staje komuś czegoś alt, высок.

obwohl sie viel verdient, gebricht es ihr immer an Geld

choć ona dużo zarabia, brakuje jej zawsze pieniędzy

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. перех. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [св. z‑]

brechen Brot

przełamywać [св. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig разг.

sich дат. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen разг.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [св. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [св. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [св. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [св. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [св. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [св. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [св. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen высок. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [св. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [св. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [св. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. неперех. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [св. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [св. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce ср. mi się kraje

auf Biegen und Brechen разг.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen разг.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [св. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [св. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś разг.

5. brechen +haben разг. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [св. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] ГЛ. возвр. гл. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [св. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [св. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [св. odbić] się

gekrọchen [gə​ˈkrɔxən] ГЛ. неперех.

gekrochen pp von kriechen

Смотри также kriechen

kri̱e̱chen <kriecht, kroch, gekrochen> [kriːçən] ГЛ. неперех.

1. kriechen +sein:

kriechen (sich vorwärts bewegen) (Mensch, Tier)

czołgać [св. po‑] się

kriechen (Schlange)

pełzać

kriechend

pełzający

kriechend

czołgający się

2. kriechen +sein (sich langsam fortbewegen):

kriechen

wolno się posuwać

die Zeit kriecht fig

czas м. się dłuży [lub wlecze разг. ]

3. kriechen +haben o sein уничиж. (unterwürfig sein):

[vor jdm] kriechen

płaszczyć się [przed kimś] fig, a. уничиж.

umbrọchen ГЛ. перех.

umbrochen pp von umbrechen

Смотри также umbrechen , umbrechen

ụm|brechen² [ˈ---] ГЛ. перех. irr

1. umbrechen (umknicken):

umbrechen

łamać [св. z‑]

umbrechen

połamać

2. umbrechen (umpflügen):

umbrechen

przeorać

umbrẹchen*¹ [-​ˈ--] ГЛ. перех. irr ТИПОГР.

umbrechen

łamać [св. z‑]

O̱sterwoche <‑, ‑n> СУЩ. ж.

Osterwoche

Wielki Tydzień м.

berochen ГЛ. перех., возвр. гл.

berochen pp von beriechen

Смотри также beriechen

I . berie̱chen* ГЛ. перех. irr

beriechen

obwąchiwać [св. obwąchać]

der Hund beroch vorsichtig das neue Futter

pies м. ostrożnie obwąchiwał nowe jedzenie

II . berie̱chen* ГЛ. возвр. гл. irr разг.

beriechen

wybadać

beriechen

wyczuć [się]

die neuen Kollegen müssen sich erst beriechen

nowi koledzy м. мн. muszą się najpierw wyczuć

gerọchen [gə​ˈrɔxən] ГЛ. неперех., перех., безл.

gerochen pp von riechen

Смотри также riechen

I . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] ГЛ. неперех.

1. riechen (Geruch verströmen):

gut riechen

[ładnie] pachnieć

schlecht riechen

śmierdzieć

nach Parfüm riechen

pachnieć perfumami

übel riechend

cuchnący

er riecht aus dem Mund

jemu śmierdzi z ust

2. riechen (schnuppern):

an jdm/etw riechen

obwąchiwać [св. obwąchać] kogoś/coś

an einem Gewürz riechen

wąchać [св. po‑] przyprawę

II . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] ГЛ. перех.

riechen (als Geruch wahrnehmen):

riechen

czuć [св. po‑]

Выражения:

jdn nicht riechen können разг.

nie cierpieć [lub znosić] kogoś

das konnte ich doch nicht riechen! разг.

skąd mogłem [to] wiedzieć!

ich glaube, sie hat was gerochen разг.

myślę, że ona coś podejrzewa [lub poczuła pismo nosem разг. ]

III . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] ГЛ. безл.

es riecht nach Zitrone

pachnie cytryną

es riecht angebrannt

czuć spalenizną

Erbrọchene(s) <‑n, мн. отсут. > СУЩ. ср.

Erbrochene

wymiociny мн.

auf dem Lätzchen des Babys war Erbrochenes

na śliniaczku niemowlaka było trochę wymiocin

gesprọchen [gə​ˈʃprɔxən] ГЛ. перех., неперех., возвр. гл.

gesprochen pp von sprechen

Смотри также sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. неперех.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [св. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [св. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [св. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [св. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen высок. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. перех.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [св. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [св. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [св. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [св. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [св. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] ГЛ. возвр. гл.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

verbrọchen [fɛɐ̯​ˈbrɔxən] ГЛ. перех.

verbrochen pp von verbrechen

Смотри также verbrechen

verbrẹchen <verbricht, verbrach, verbrochen> ГЛ. перех. шутл. разг.

verbrechen

przeskrobać разг.

was hat er denn wieder verbrochen?

cóż on znowu przeskrobał?

was habe ich denn jetzt schon wieder verbrochen?

cóż za przestępstwo znowu popełniłem? fig

wer hat diesen Salat verbrochen?

kto popełnił tę sałatkę? шутл.

verkro̱chen ГЛ. возвр. гл.

verkrochen pp von verkriechen

Смотри также verkriechen

verkri̱e̱chen* ГЛ. возвр. гл. irr

1. verkriechen:

verkriechen (sich verbergen) (Tier)

zaszywać [св. zaszyć] się

sich in einem Loch verkriechen

chować [св. s‑] się w dziurze

2. verkriechen разг. (sich verstecken, zurückziehen):

verkriechen

chować [св. s‑] się

verkriechen

zaszywać [св. zaszyć] się

sich unter der Decke verkriechen

kryć [св. u‑] się pod kocem

du kannst dich doch nicht wochenlang verkriechen

nie możesz tak izolować się od świata całymi tygodniami

die Sonne hat sich hinter den Wolken verkrochen fig

słońce ср. schowało się za chmurami

zerbro̱chen ГЛ. перех., неперех.

zerbrochen pp von zerbrechen

Смотри также zerbrechen

I . zerbrẹchen* ГЛ. перех. irr

zerbrechen

tłuc [св. s‑]

zerbrechen

rozbijać [св. rozbić]

Выражения:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* ГЛ. неперех. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [св. rozsypać] się fig разг.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo ср. rozpadło się przez drobnostki разг.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen высок.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

Karwoche СУЩ.

Статья, составленная пользователем

in der Karwoche finden tägliche Kreuzwegandachten statt напр.

w Wielkim Tygodniu odbywają się codzienne nabożeństwa Drogi Krzyżowej

Liturgie und Brauchtum in der Karwoche напр.

liturgie i zwyczaje w Wielkim Tygodniu

In der Karwoche gedenken die Christen des Leidens und Sterbens Jesu напр.

podczas Wielkiego Tygodnia chrześcijanie oddają cześć mękom i śmierci Jezusa