I.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] ГЛ. прич. прош. вр.
interdit → interdire
II.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] ПРИЛ. (défendu)
III.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] ПРИЛ. (stupéfait)
IV.interdit СУЩ. м.
1. interdit (chose interdite):
2. interdit (condamnation):
V.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it]
- interdit alimentaire РЕЛИГ.